Spektakle profilaktyczne

W dniu 06.06.19r. w naszej Szkole odbyły się dwa profilaktyczne spektakle teatralne. Spektakle zostały zaprezentowane przez Teatr Kurtyna z Krakowa. Pierwszy ze spektakli nosił tytuł „ Jestem Królem tego zamku. Bajka profilaktyczna dla przedszkolaków i dzieci klas 0-3 szkoły podstawowej” – scenariusz autorstwa Piotra Zaniewskiego.

Spektakl opowiadał o królestwie, w którym władzę przejmuje kolejny następca tronu, książę Lucjusz. Uradowani poddani czekają na pierwsze słowa nowego władcy, wierząc, że pod jego panowaniem zaznają czasu szczęścia, radości i obfitości. Niestety, czekają na próżno. Młody król, przerażony swoją nową rolą, jakże inną od bycia niesfornym i beztroskim pacholęciem, postanawia uciec jak najdalej od swojego zamku, w którym miejsce zabawek zajęły nagle sprawy tak ważne, jak mądrość, odpowiedzialność, sztuka rozwiązywania problemów i szacunek dla innych. Zabiera ze sobą tylko koronę, berło i tajemniczy prezent, który podrzuca mu królewska służąca, Kasia. Jednak te atrybuty władzy królewskiej nie pomagają Lucjuszowi nazwać szczęśliwą pierwszą z wielu przygód, które spotykają go w gęstych lasach, otaczających zamek. Zła wiedźma Hildegarda, nie lękając się korony i berła,  za nic mając królewski majestat, zabiera królowi Lucjuszowi tajemniczy prezent. To księga opatrzona tytułem „Jak nie być złym królem”. Bezradnego i zagubionego króla odnajduje Kasia i ofiarując mu w darze swoją mądrość, wytrwałość, stanowczość, pracowitość i fantazję wskazuje Lucjuszowi drogę do poznania tego, co czyni każdego człowieka królem swojego zamku.

Spektakl utrzymany był w konwencji baśni teatralnej , łączył w swojej  strukturze elementy fantastyki, humoru i tradycyjnej przypowieści, niosącej głębokie przesłanie. Akcja skrzyła się figlarnym dowcipem i zwrotami co gwarantowało wciągnięcie młodego widza do mądrej  i zabawnej, zbudowanej na fundamencie teatru, rozmowy o rzeczach ważnych i uniwersalnych.   Tematyka spektaklu przekazywała treści dotyczące dbałości o zdrowie własne i innych, kreowania środowiska sprzyjającego zdrowemu stylowi życia, szkodliwość palenia papierosów i picia alkoholu.  Wskazywała na rozwijanie umiejętności komunikacyjnych, właściwe korzystanie z internetu, rozwijanie empatii, szacunku dla innych ludzi niezależnie od statusu materialnego oraz zapobieganiu dyskryminacji. Uczniowie bardzo chętnie wchodzili w interakcję z aktorami i z zaciekawieniem oglądali spektakl.

Drugi ze spektakli zatytułowany był „ Ciamajda” – scenariusz autorstwa Eweliny Zaniewskiej, skierowany był do uczniów klas. IV – VIII.

Bohaterem spektaklu jest Kami, który nazywany jest przez klasę – Ciamajdą. Powodem nadania mu tego przezwiska, które bardzo boli i poniża chłopca jest fakt, że w odróżnieniu   od swoich rówieśników nie fascynuje się światem Internetu, telefonów komórkowych i gier sieciowych. Ma natomiast wyjątkowy talent, który powoduje zazdrość i wynikającą z niej agresję ze strony szkolnych kolegów – potrafi świetnie rysować. Bohaterami jego niezwykłych grafik są zazwyczaj postacie ludzi i zwierząt: biednych, chorych, doświadczonych przez los  i potrzebujących pomocy. To staje się głównym powodem niewybrednych żartów. Skoro Kamil rysuje tylko „życiowych nieudaczników”, to sam  też musi być przysłowiową Ciamajdą. Pewnego dnia, chłopiec nie radząc sobie z coraz gwałtowniejszą i wrogą presją otoczenia przychodzi na lekcję pachnąc spożytym alkoholem. Skrywa fakt, że został zmuszony do jego wypicia. Miał to być warunek, jaki musiał spełnić, aby być zaakceptowanym przez klasę. Nauczyciel niezwłocznie wzywa do szkoły jednego  z rodziców chłopca. Rodzic wiedząc, że klasa przygotowuje przedstawienie teatralne, sugeruje nauczycielowi, aby ten powierzył Kamilowi rolę głównego bohatera. Ma to być sposób na zażegnanie problemów chłopca. Kamil staje do zmagań konkursowych o główną rolę. Jednak złośliwe i podstępne żarty kolegów i koleżanek na portalach społecznościowych powodują, że chłopiec się poddaje. Szczęśliwym trafem, z pomocą Kamilowi przychodzi jego nauczyciel. Niestety przed próbą do szkolnego spektaklu uczniowie z klasy Kamila dolewają mu do picia dopalacz, który powoduje zasłabnięcie chłopca. Spektakl kończy się retrospekcją przyczyn zachowań rówieśników wobec Kamila. Morał jest taki, że nikt nie wie dlaczego tak bardzo dokuczano Kamilowi przecież on był tylko  inny , niepowtarzalny , nie ulegał wpływom i nie należało tak robić.

Tematyka spektaklu przekazywała wartości dotyczące edukacji zdrowotnej, stresu, postaw otwartych na pomoc , wrażliwości na problemy innych, postawy szacunku i zrozumienia innych. Kładła nacisk na wskazanie na zagrożenia związane z uzależnieniem od alkoholu i jak wielkie niebezpieczeństwo niosą za sobą dopalacze. Treści miały charakter profilaktyki zachowań ryzykownych takich jak: nadmierne korzystanie z internetu , hejt internetowy, zachowania agresywne oraz jak bardzo ważna jest troska o własne bezpieczeństwo.

Fabuła i dynamika spektaklu była bardzo ciekawa, nasi uczniowie bacznie i  z zaciekawieniem oglądali spektakl.